GORZKIE MLEKO
(La teta asustada)

Reżyseria: Claudia Llosa

Hiszpania/Peru | 2009 | 94'

Złoty Niedźwiedź i Nagroda FIPRESCI MFF Berlin 2009

Festiwal Nowego Kina w Montrealu 2009: Najlepszy film, Najlepsza aktorka
Festiwal Kina Meksykańskiego w Gualdalajarze 2009: Najlepszy film, Najlepsza aktorka

Nie szukam perfekcji, lecz niedoskonałości obdarzonej indywidualizmem, który wzrusza. /.../ GORZKIE MLEKO to film o zrozumieniu, przebaczeniu i pojednaniu. /.../ Widzowie, nawet z bardzo odmiennych kultur wchodzili w jego świat. Rozumieją przekaz i to jest dla mnie największa nagroda, cenniejsza niż Złoty Niedźwiedź.
Claudia Llosa

Dzieło o niezwykłych walorach artystycznych.
VARIETY

Tematem filmu Llosyjest wychodzenie z izolacji i pozbywanie się lęku.
GAZETA WYBORCZA

Drugie w karierze dzieło 33-letniej Claudii Llosy wpisuje się w główny nurt festiwalu, jakim było ukazywanie bolesnych, a zarazem bardzo indywidualnych doświadczeń. Bohaterka, młoda Peruwianka Fausta, lęk przed światem niejako wypija z mlekiem matki, która padła ofiarą gwałtu /.../. Lęk ten nosi w sobie i wbrew toczącemu się dookoła życiu tkwi w swoistej izolacji. Sposobem oswojenia odziedziczonej traumy staje się śpiew/.../.
TYGODNIK POWSZECHNY

Straciliśmy moralne drogowskazy, utonęliśmy - w konsumpcyjnym nad-miarze - obowiązkowy lament nad degrengoladą Zachodu trwa. Podobnie jak przekonanie (bo przecież nie wiara...), że prawdziwe życie jest gdzie indziej. I może dlatego właśnie Złoty Niedźwiedź powędrował do peruwiańskiego Gorzkiego mleka /.../ PRZEKRÓJ

Claudii Llosie udało się znaleźć filmowy ekwiwalent dla poetyki literatury realizmu magicznego.
POLITYKA

Llosa próbuje łączyć kino psychologiczne z parabolą i naturalizmem
FILM

Bohaterką filmu jest Fausta, młoda Indianka (w tej roli znana z Madeinusy Magaly Solier), która przyjeżdża z prowincji do Limy. Llosa pokazuje jej drogę od głębokiej traumy do wyzwolenia z dziedzicznych pęt, narzuconych przez zabobonne wierzenia. By tego dokonać, bohaterka musi zdobyć się na odwagę bycia wolną. Jej drogą do wyzwolenia staje się muzyka.

GORZKIE MLEKO, podobnie jak MADEINUSA, zanurzone jest w indiańskiej magii i andyjskich mitach. Wspaniałe zdjęcia, a przede wszystkim nasiąknięta emocjami muzyka i śpiew głównej bohaterki, czynią z GORZKIEGO MLEKA obraz pełen poetyki i liryzmu. Muzyka pełni tym filmie szczególną rolę. To ona sprawia, że Fausta po raz pierwszy się uśmiecha. Dotychczas śpiew był ucieczką od tego, co ją boli, przeraża. Nagle, ta zagubiona i przestraszona dziewczyna, doświadcza muzyki na zupełnie innym poziomie; jej siły oczyszczającej. To właśnie muzyka staje się ścieżką do narodzin nowej Fausty, osoby wolnej, która znajduje w sobie siłę, by oswobodzić się z brzemion traumatycznej przeszłości.

Fausta cierpi na syndrom "gorzkiego mleka". Żyje w przekonaniu, że "zaraziła się" poprzez mleko swojej matki. Jednak nie jest to przypadłość spowodowana bakterią czy wirusem. Według andyjskiego mitu stan ten dotyka kobiety, które były wykorzystywane seksualnie lub gwałcone. Zgodnie z tym przesądem, dzieci wykarmione mlekiem zgwałconej matki dziedziczą strach, który ograbia je z duszy.
Kiedy umiera matka Fausty, dziewczyna musi zmierzyć się ze swoimi lękami. Są one tak silne, że decyduje się na desperackie rozwiązanie. Nosi w sobie "coś", co ma spełniać funkcję tarczy ochronnej przed złem świata, a zwłaszcza przed mężczyznami...
Śmierć matki staje się początkiem łańcucha zdarzeń, które diametralnie odmienią życie Fausty. Wyjazd do Limy, praca u słynnej pianistki i konfrontacja z życiem w wielkim mieście są dla niej swoistą podróżą Fausty w kierunku wyzwolenia. Niespodziewanie, zrodzi się w niej chęć wyzbycia się lęku i odnalezienia radości życia.

CLAUDIA LLOSA (Peruwianka o włoskich korzeniach) urodziła się 15 listopada 1976 roku w Limie. Jest bratanicą słynnego peruwiańskiego pisarza Mario Vargasa Llosy. Studiowała w Limie, a pod koniec lat 90. przeniosła się do Madrytu, gdzie otrzymała tytuł magistra filmu i reżyserii w Wyższej Szkole Sztuki i Spektaklu TAI (2001). Pod koniec studiów rozpoczęła pracę nad scenariuszem MADEINUSA, który zdobył nagrodę w kategorii "najlepszy scenariusz niepublikowany" na MFF Hawana 2003. Llosa zaczęła pracować w reklamie i telewizji dla peruwiańskich i zagranicznych firm. Potem założyła własną wytwórnię w Peru, Vela Films i wyreżyserowała swój pierwszy film MADEINUSA(2006), który zdobył ponad 20 nagród na prestiżowych międzynarodowych festiwalach filmowych (m.in. MFF Sundance, MFF Rotterdam) i dystrybuowany był w ponad 20 krajach. MADEINUSA została również wybrana jako peruwiański kandydat do Oskara w 2007 roku.

Claudia Llosa obecnie mieszka w Barcelonie. GORZKIE MLEKO jest jej drugim filmem.